Denemarken in de Tweede Wereldoorlog
De unieke relatie die de Denen onderhielden met de Duitse bezetter, steekt op een intrigerende manier af tegen de redding van vrijwel alle Deense joden. Deze redding is zo beeldbepalend, dat de andere kant van het verhaal vaak onderbelicht blijft. Op een enkel artikel na bestaan hierover geen wetenschappelijke publicaties in het Nederlands.
Nog in januari 2005 bekritiseerde Simon Kuper in The Financial Times in Parijs ongenadig de houding van de Nederlanders tijdens WOII. Terwijl de Denen, die de joden echt gered hadden, zich daar nauwelijks op lieten voorstaan, creëerde Nederland, waar verhoudingsgewijs meer joden zijn opgepakt en afgevoerd dan waar ook in Europa, de valse mythe van de ‘goede’ Nederlander.
Des te interessanter is het om zich ter plekke te verdiepen in het Denemarken van WOII, samen met Denen en Deense historici. Tijdens deze reis hopen we een beter beeld krijgen van de achtergronden.

Inval in Denemarken
Op 9 april 1940 om 5.15 uur vielen Duitse troepen onder bevel van generaal Leonard Kaupisch op verschillende plaatsen Denemarken binnen. 9000 Duitse soldaten trokken bij Noord-Sleeswijk in lange colonnes tanks en andere legervoertuigen de grens over, 900 landden er op de kust van Seeland. Op hetzelfde moment meerde ongehinderd het Duitse oorlogsschip ‘Hansestadt Danzig’ af aan de kade van Kopenhagen. Pantserwagens en Duitse commando’s op de fiets trokken vervolgens naar het koninklijk paleis Amalienborg. Daar vielen bij gevechten twee Deense gewonden.

Lees hier verder

< back